Cuma, Ağustos 3

Adı Konulamayan


Dün bana bişey oldu , adını koyamadığım , uzun süredir hissetmediğim , çoğu zaman arayıpta
hiç bi zaman bulamadığım birşeyi tekrar yaşadım sanki...
Gögüs kafesimi paramparça ederek delip geçicek düzeyde bir heyecan , senin gibi birşeyi hatırlıyorum galiba diyen bir kahroluş , yokluğunla oluşan bir

hüzün , varlığınla oluşan bir sevinç ve hepsiyle birlikte seni düşündüğümde beni delirticek olan o duygu...
Nereden çıktı ? Nasıl oldu ? Neden ve niçin oldu hiç bilmiyorum..
Bildiğim tek şey varsa oda aklımdan bir an olsun hiç çıkmaman.. Tahmin edebiliyomusun sürekli birisinin düşüncelerinin içinde farklı hayaller içerisindesin..
Onun düşüncelerinin arasinda rüyalardasın ama farkında bile değilsin...

Aklımımı kaçırmama sebep olan o Sen , uykusuzluk problemi yaşadığım bugünlerde çok daha fena bi hal aldı..
Heryerdesin.. Yatakta 500. dönüşüm yine ordasın bak , Duvara doğru yüzümü çevirdiğimde üzerindeki küçük kraterlerde geziniyosun.. Kimsenin bilmediği o yerden birlikte inanmak istemediğimiz o şeye bakıyoruz , konuşmuyoruz.
Konuşmamıza gerek yok birbirimizin ne düşündüğünü çok iyi biliyoruz sanki...
Yine gözlerim açık kapanamıyorlar.. Yastığımın üzerindeki o kırışıklık ne kadar tatlısın işte yine orda, yanyana uzanmışız çimlerde.. İstanbul var şimdi karşı kıyıda , adalar sanki burası..
Bu sefer bişeyler sölüyosun ve susuyosun kafanı çeviriyorsun o sirada sana bakıyorum
ne kadarda güzelsin baktığımı hissettiğini çok iyi biliyorum , Uyumuşum.. 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder